Sessie met meditatie, drum en paard. Geen ervaring met paarden nodig.
Locatie: op het Drentse platteland (Gieterveen) omgeven door natuur.

De belangrijkste persoon ben je zelf
Hoe jij je door de wereld beweegt, in contact staat met anderen en vorm geeft aan jouw leven, begint bij hoe jij naar jezelf kijkt; hoe jij vindt dat je ‘zou moeten zijn,’ hoe jij jezelf toestaat om dat wat zich in jou voordoet er daadwerkelijk te laten zijn. Dat is jouw kompas.

Vaak zijn we ons hier echter niet of amper meer bewust van doordat we mee worden genomen in de waan van de dag. Met allerlei to do’s, doelen, ‘moeten’, verwachtingen (van anderen en onszelf) gaan we al snel in ons hoofd te zitten en minder in ons lijf. Zo kunnen we zonder dat we het door hebben verwijderd raken van ons gevoel, waarmee we onszelf (en het eigen kompas) als het ware wat kwijt raken. Meer balans tussen hoofd en lijf zou daarom best fijn zijn. We zijn immers human BEings, geen human DOings

Voor wie?
Voor iedereen die iets herkent in het bovenstaande en/of een mooie gevoelsgerichte ervaring wil, is deze sessie.

>We beginnen met een geleide meditatie;
>erna laat je je meevoeren door de klanken van mijn drum;
>vervolgens gaan we in de tweede helft van de sessie naar het paard (ervaring met paarden is niet nodig).

Waarom meditatie, drum en paarden?
Alle drie nodigen ze uit om uit je hoofd te komen en meer naar je lijf te gaan:

-Meditatie door de aandacht bewust op het lijf te richten;
-De drum door de diepe aardse klanken met voelbare trillingen;
-Het Paard vanwege de continue uitnodiging om aanwezig te zijn en echt contact te maken. Paarden zijn (onder normale omstandigheden) altijd aanwezig en daarmee altijd open voor contact. Waar mensen onderling simpelweg niet in staat kunnen zijn om de ander te ‘ontvangen’ doordat ze zelf ook in hun hoofd zitten (en daarmee op dat moment niet echt aanwezig en beschikbaar zijn), is een paard altijd één groot open ‘ontvangststation.’

Om als prooidier zijnde te overleven, kunnen ze immers niet anders dan inchecken op hun omgeving en vertrouwen op hun gevoel. Ze kennen geen afleidende gedachtes over het verleden of de toekomst. Het paard ís er gewoon dus altijd. Zonder verwachting, zonder oordeel. Daarmee bieden ze hoe dan ook een veilige open ruimte om te zijn zoals je je op dat moment voelt.

Waarom in die volgorde?
Voor we naar het Paard gaan, ga je eerst naar jezelf (‘Ik’). Dat is een stuk wat we vaak overslaan, we zijn in die zin niet gewend de relatie met onszelf te verzorgen en te voeden (constructieve zelfzorg), terwijl dat de basis is om echt contact met de ander te laten ontstaan. Vandaar ook de naam ‘Ik’ en het Paard. Ontmoet eerst jezelf, en vanuit daar het paard.

Wat brengt het mij?
>Ontspanning;
>Je komt weer dichter bij jezelf;
>Je oefent met authentiek contact maken: met tegelijkertijd én in jezelf aanwezig zijn én in contact met de ander zijn;
>Even uit de actie-stand, even gewoon Zijn.